Czas schnięcia tynku

Czas schnięcia tynku jest uzależniony m.in. od jego rodzaju, warunków cieplno-wilgotnościowych, panujących wewnątrz budynku, grubości nałożonej warstwy zaprawy tynkarskiej, podłoża na jakim jest wykonany, jego konsystencji i właściwości fizycznych. Przyjmuje się, że tynki cementowo-wapienne i gipsowe uzyskują pełną wytrzymałość po około 28 dniach od nałożenia. Tyle czasu potrzebują do związania i całkowitego stwardnienia, oczywiście przy zachowaniu odpowiednich warunków wysychania. Gdy warunki te są niekorzystne, np. temperatura powietrza jest niska i przez długi utrzymuje się wysoka wilgotność powietrza, czas schnięcia tynku wydłuży się. Tynki gipsowe wysychają szybciej niż cementowo-wapienne – w prawidłowo wentylowanym pomieszczeniu proces ten trwa średnio 14 dni.
Po około 7 dniach tynki cementowo-wapienne i gipsowe uzyskują około 70-procent swojej wytrzymałości i podlegają dalszemu wysychaniu. Ich odpowiednia pielęgnacja jest bardzo ważna w trakcie całego procesu schnięcia, jednak to właśnie pierwsze dni są kluczowe m.in. dla jakości ich powierzchni.

Czas schnięcia tynku – zabiegi pielęgnacyjne

Tynk cementowo-wapienny jest produkowany na spoiwie hydraulicznym. Innymi słowy, cement przy wiązaniu potrzebuje wodę. Gips jest natomiast spoiwem powietrznym, więc do wiązania potrzebuje powietrza. Z tego wynika konieczność zachowania odpowiednich warunków w trakcie schnięcia tynków.
Przez pierwsze dni wiązania i wysychania zaprawy tynkarskiej zaleca się utrzymywanie podwyższonej wilgotności powietrza w pomieszczeniach, a nawet regularne zwilżanie tynku rozproszoną mgiełką wodną, zwłaszcza w okresie wiosenno-letnim. W kolejnych dniach pomieszczenia należy wentylować, aby nadmiar wilgoci oddawanej do otoczenia był stopniowo usuwany. Podczas wietrzenia pomieszczeń należy jednak unikać przeciągów.

Czego unikać podczas wyschnięcia tynków?

Tym, co wpływa negatywnie na jakość tynków, jest ich zbyt szybkie i nierównomierne wysychanie. Naprężenia i skurcz materiału spowodowane intensywnym odparowywaniem wody, mogą powodować powstawanie rys na powierzchni tynku. Czas schnięcia tynków nie powinien być więc sztucznie skracany. Niekorzystnie na prawidłowe wysychanie tynków wpływa również niska wilgotność (nie należy więc zbytnio ogrzewać pomieszczeń) oraz duże nasłonecznienie otynkowanej powierzchni. Czynniki te mogą powodować przyspieszone wysychanie tynku, co w efekcie może prowadzić do pojawiania się rys. Dużo bardziej narażone na skurcze liniowe w czasie szybkiego wysychania są tynki cementowo-wapienne, dlatego niezwykle ważne jest, aby wysychały one wolno i stopniowo w czasie całego, 28-dniowego procesu.

fot. Tynk najszybciej będzie wysychał w miejscach, w których przepływ powietrza jest najintensywniejszy, najwolniej zaś w narożach wewnętrznych i zakamarkach pomieszczeń, gdzie obieg świeżego powietrza jest utrudniony.

Dalsze prace wykończeniowe

Jeśli istnieje potrzeba wykonania drugiej warstwy tynku, zaprawę nakłada się dopiero po związaniu pierwszej warstwy i uprzednim nadaniu jej powierzchni szorstkości, w celu zwiększenia przyczepności. Przyjmuje się, że na 1 mm grubości wykonanej już warstwy przypada jeden dzień przerwy. Czas schnięcia tynku o grubości warstwy wynoszącej dla przykładu 8 mm, powinien wynieść około 8 dni – dopiero po tym czasie można przystąpić do nanoszenia kolejnej warstwy.
Do dalszego wykańczania powierzchni tynku – np. nakładania gładzi czy malowania, można przystąpić po całkowitym wyschnięciu tynku. Jego wilgotność nie powinna przekraczać 1%, dlatego przed rozpoczęciem prac wykończeniowych zaleca się sprawdzić punktowo powierzchnię tynku za pomocą wilgotnościomierza.
Przed przystąpieniem do malowania, przyklejania płytek czy nakładania gładzi, należy też zagruntować otynkowane powierzchnie. W tym celu można zastosować Grunt Akryl Plus 12.2, który poprawi przyczepność klejów, tynków i farb, zapobiegnie powstawaniu pęcherzy powietrza oraz zbyt szybkiemu oddawaniu wody do podłoża.