Tynkowanie ścian a warunki atmosferyczne
Uszkodzenia tynku elewacyjnego, które uwidaczniają się często już w krótkim czasie po nałożeniu zaprawy tynkarskiej w dużej mierze są wynikiem prowadzenia prac w nieodpowiednich warunkach atmosferycznych. Aby uniknąć błędów wykonawczych i ich kosztownej naprawy, tynkowanie ścian powinno odbywać się zgodnie z zasadami sztuki budowlanej oraz wskazówkami producenta zaprawy tynkarskiej.
Tynkowanie ścian w niskiej temperaturze
Producenci tynków elewacyjnych najczęściej podają temperaturę ich stosowania w przedziale od +5ºC do +25ºC. W takich warunkach termicznych proces wiązania zaprawy tynkarskiej przebiega w sposób prawidłowy. Wielu inwestorów chcąc zakończyć etap wykończenia budynku przed zimą decyduje się na tynkowanie ścian późną jesienią, również wówczas gdy istnieje ryzyko spadku temperatury w okolice granicznej wartości, np. nocą. Gdy temperatura powietrza jest zbyt niska, proces wiązania zaprawy wydłuża się, a nawet może zupełnie ustać. W efekcie na elewacji uwidaczniają się białe przebarwienia. Spadek temperatury może skutkować również przemrożeniem tynku, który w niedługim czasie od nałożenia zacznie odspajać się od podłoża (zaprawa tynkarska staje się mrozoodporna dopiero co całkowitym stwardnieniu).
Aby tego uniknąć warto śledzić na bieżąco warunki pogodowe, jeśli podejmujemy się tynkowania późną jesienią lub odłożyć prace tynkarskie na wiosnę – nieotynkowanym ścianom zewnętrznym w zadaszonym domu ze sprawnym systemem rynnom nie zaszkodzi deszcz ani mróz.
Tynkowanie ścian, gdy jest zbyt ciepło
Zbyt wysoka temperatura powietrza również nie wpływa korzystnie na proces wiązania tynku oraz jego trwałość. Zbyt szybkie odparowywanie wody z zaprawy przyspiesza wiązanie masy, a to powoduje szereg nieprawidłowości:
– utrudnia nanoszenie zaprawy tynkarskiej na powierzchnie ścian, ponieważ tynk wysycha „pod pacą” – równomierne nadanie struktury powierzchni w takiej sytuacji jest trudne do wykonania. Tynkowanie ścian w zbyt wysokiej temperaturze skutkuje pojawianiem się plam i przebarwień na elewacji;
– zbyt szybkie, nierównomierne wiązanie zaprawy powoduje też, że po naniesieniu tynku na elewacji uwidaczniają się miejsca nakładania poszczególnych partii zaprawy;
– na tynku mogą też pojawić rysy skurczowe i mikropęknięcia widoczne w zagłębieniach między ziarnami kruszywa użytego podczas produkcji tynku.
Aby zapobiec zbyt szybkiemu wiązaniu zaprawy tynkarskiej na skutek wzrostu temperatury np. w ciepłe letnie dni, tynkowanie ścian zaleca się wykonywać stosując siatki osłaniające elewację. Rusztowanie z osłoną należy pozostawić do momentu zakończenia procesu wiązania.
Tynkowanie w deszczu
Kolejnym błędem wpływającym negatywnie na jakość wykonywanego tynku jest prowadzenie prac przy dużej wilgotności powietrza oraz gdy istnieje ryzyko intensywnych opadów deszczu. Zbyt wysoka wilgotność wydłuża proces wiązania tynku, a deszcz może spowodować, że świeżo nałożony tynk, zacznie spływać z elewacji zanim dodrze zwiąże, tworząc nieestetyczne i niemożliwe do naprawy zacieki. Aby ustrzec się przed niestabilnymi warunkami atmosferycznymi tynkowaną elewację należy osłonić na czas tynkowania ścian i wiązania tynku.
