Zaprawa tradycyjna – co warto o niej wiedzieć?

Zaprawy murarskie powinny być właściwie dobrane m.in. do rodzaju murowanych elementów ściennych. W jakich przypadkach sprawdzi się zaprawa tradycyjna?

Pod nazwą zaprawy tradycyjne kryją się zaprawy określane w normie jako zwykłe: cementowe lub cementowo-wapienne. Zaprawę cementową stosuje się wszędzie tam, gdzie konstrukcja murowa narażona jest na stałe oddziaływanie wody (np. cokoły) oraz do wznoszenia murów silnie obciążonych. Służy ona również do wykonywania pierwszej warstwy muru – pełni funkcję warstwy wyrównawczej. Zaprawy cementowe charakteryzują się dużą wytrzymałością oraz odpornością na warunki atmosferyczne, lecz dosyć trudno się je urabia.
Murowanie ścian w budynkach jednorodzinnych najczęściej odbywa się z wykorzystaniem zaprawy cementowo-wapiennej. Dzięki dodatkowi wapna zaprawa tradycyjna zyskuje lepszą urabialność, znacznie też poprawia się jej elastyczność po stwardnieniu i wytrzymałość.

Zaprawa tradycyjna (zwykła) – zastosowanie

Zaprawa cementowo-wapienna to powszechnie stosowany rodzaj zaprawy murarskiej. Może być używana do murowania różnych materiałów – począwszy od betonu komórkowego, przez elementy ceramiczne, betonowe, po bloczki wapienno-piaskowe. Zaprawa tradycyjna przeznaczona jest przede wszystkim do wznoszenia ścian z elementów murowych, które nie mają dokładnych wymiarów.

Bloczki z betonu komórkowego Solbet mogą być murowane zarówno na zaprawie do cienkich spoin, jak i na zaprawie tradycyjnej cementowo-wapiennej. Zastosowanie odpowiedniej zaprawy zależeć będzie m.in. od rodzaju wznoszonych ścian (jednowarstwowa czy wielowarstwowa) i kluczowych dla nas parametrów murów.

W przypadku zaprawy tradycyjnej grubość wykonywanej spoiny wynosi od 8 do 15 mm. Tak gruba spoina ma za zadanie nie tylko scalać materiały murowe ale również niwelować ich nierówności. Pozwala na dość znaczną korektę osadzenia danego elementu w murze.
Grube spoiny tworzą jednak w murze siatkę mostków termicznych, którymi ciepło z wnętrza budynku ucieka na zewnątrz. Z tego względu zaprawę tradycyjną zaleca się stosować do murowania ścian warstwowych, czyli takich, które zostaną osłonięte warstwą izolacji termicznej (np. styropianem, wełną mineralną) oraz ścian wewnętrznych.

zaprawa tradycyjna

Zadania zaprawy

Zwykłe (tradycyjne) zaprawy stosowane do murowania ścian powinny spełniać 4 podstawowe zadania:

  • łączyć elementy murowe – odpowiednia przyczepność pomiędzy zaprawą i elementem murowym ma zapewnić wymaganą wytrzymałość muru na ścinanie i zginanie oraz jego szczelność (brak szczelności to np. przenikanie wody, hałas, wymiana powietrza itp. itd.);

  • przenosić równomiernie obciążenia pomiędzy elementami murowymi (bloczkami, cegłami, pustakami) – dlatego należy zadbać o równomierne rozłożenie zaprawy na powierzchniach łączonych elementów;

  • zapewnić odpowiednią odkształcalność muru – dzięki zawartości wapna zaprawa jest elastyczna i ogranicza w ten sposób (oczywiście w tylko w pewnym zakresie) ryzyko powstawania pęknięć i zarysowań. Zaprawy cementowe mają z jednej strony większe wytrzymałości, ale z drugiej strony są „twarde”, mur jest sztywny i bardziej podatny na zarysowania;

  • pełnić rolę „sączka” – jest to szczególnie ważne w przypadku murów nieotynkowanych, wykonanych z elementów murowych o niskiej absorpcji (nasiąkliwości) wody, a tym samym również wolniej wysychających – dodatek wapna w zaprawie ułatwia odsychanie zawilgoconego muru, zaprawa cementowa stanowi większą barierę dla wilgoci.

Gotowa lub przygotowywana na budowie

Zaprawa tradycyjna może być przygotowywana bezpośrednio na budowie lub mieć postać gotowej suchej mieszanki sprzedawanej w workach. Rozwiązaniem wygodniejszym i znacznie przyspieszającym prace murarskie jest zakup zaprawy pod postacią suchej mieszanki.
Rozrabianie gotowej mieszanki może się odbywać bez użycia betoniarki. Taką zaprawę wystarczy wymieszać z wodą (w proporcji podanej przez producenta) za pomocą wiertarki z mieszadłem. Jedynie w przypadku większych prac czynność tę zaleca się wykonać w betoniarce.
Za wadę gotowej zaprawy można uznać wyższą cenę. Jednak decydując się na zakup suchej mieszanki przygotowywanej fabrycznie mamy pewność, że po odpowiednim rozrobieniu z wodą otrzymujemy zaprawę o deklarowanych, ustalonych parametrach – wykonaną ze starannie dobranych składników i domieszek poprawiających parametry techniczne oraz właściwości robocze. Takiej pewności nie mamy przygotowując zaprawę bezpośrednio na budowie, ponieważ jej składniki nie zawsze są precyzyjnie dozowane, co z kolei może wpływać na wytrzymałość zaprawy i całego muru.

Zużycie zaprawy

Duży wpływ na zużycie zaprawy tradycyjnej mają wymiary elementów murowych, ich kształt (czy powierzchnie boczne są gładkie czy wyprofilowane na pióro i wpust) a także dokładność wymiarowa. Z uwagi na to, że zaprawa tradycyjna ma za zadanie niwelować nierówności materiałów murowych i nanoszona jest warstwą grubości 8-15 mm jej zużycie jest znacznie większe niż zaprawy murarskiej do cienkich spoin.

 

Przeczytaj także: 


► Zaprawa do cienkich spoin i tradycyjna – porównanie produktów
► Zaprawa tradycyjna: zasady murowania ścian