Montaż płyt styropianowych – 5 ważnych zaleceń dla systemu ETICS

O jakości i trwałości ocieplenia ścian decyduje odpowiednie przygotowanie muru, dobór właściwych produktów ociepleniowych oraz poprawny montaż płyt styropianowych. O ile wybór odpowiednich produktów nie przysparza obecnie dużych problemów, ponieważ producenci chemii budowlanej oferują inwestorom i wykonawcom gotowe, właściwie skomponowane systemy ociepleń, to montaż płyt styropianowych nie zawsze przebiega prawidłowo. Jak ustrzec się przed błędami?

1. Ocena stanu i przygotowanie podłoża

Montaż płyt styropianowych może być wykonywany jedynie na podłożu stabilnym, wolnym od kurzu, pyłu i innych zanieczyszczeń oraz substancji mogących obniżyć przyczepność zaprawy klejowej. O podstawowych zagadnieniach dotyczących przygotowania ścian do ocieplenia pisaliśmy tutaj>.
Jeśli wykonawca nie ma pewności, co do jakości podłoża zaleca się wykonanie testu sprawdzającego jego przyczepność. W tym celu w różnych miejscach na ścianie przykleja się kilka próbek styropianu o wymiarach 10×10 cm na warstwie zaprawy grubości ok. 10 mm. Po około 3 dniach wykonuje się próbę ręcznego odrywania próbek od ściany. Jeśli nastąpi rozerwanie w styropianie oznacza to, że podłoże ma odpowiednią wytrzymałość, a przyczepność zaprawy klejowej jest właściwa. Jeśli próbka zostanie oderwana od ściany wraz z warstwą zaprawy oznacza to, że podłoże wymaga ponownego, odpowiedniego przygotowania do prac ociepleniowych.

2. Metoda montażu ocieplenia

Płyty styropianowe można przyklejać do ścian metodą pasmowo-punktową, w której zaprawa klejąca jest nanoszona na powierzchnię styropianu plackami oraz pasem po obwodzie płyty. Innym dopuszczalnym sposobem mocowania ocieplenia jest nanoszenie cienkiej warstwy zaprawy na całą powierzchnię płyty za pomocą pacy zębatej o zębach kwadratowych 10-12 mm. Metoda grzebieniowa sprawdzi się jednak jedynie w przypadku równych, otynkowanych murów.
Niewłaściwy jest montaż płyt styropianowych jedynie na tzw. „placki” (metodą punktową).

3. Właściwe nanoszenie zaprawy

Zaprawy klejącej nie należy nakładać na powierzchnię muru, a jedynie na powierzchnię płyt. Pas obwodowy z zaprawy zaleca się nanosić kielnią ok. 3 cm od krawędzi płyty, tak aby po dociśnięciu styropianu do muru zaprawa nie wychodziła poza obrys płyty. Pas obwodowy powinien mieć szerokość 3-4 cm.
Dodatkowo na powierzchnię płyty nanosi się równomiernie placki zaprawy o średnicy ok. 8-12 cm (optymalna liczba placków to 3-8 szt., w zależności od wielkości przyklejanego styropianu).
Zaprawa klejowa powinna pokryć łącznie przynajmniej 40% powierzchni płyty.

4. Montaż mechaniczny

Kołkowanie płyt oraz wykonanie warstwy zbrojącej przeprowadza się nie wcześniej niż po dwóch dniach od przyklejenia styropianu. Łączniki mechaniczne powinny być odpowiednio dobrane do rodzaju podłoża i zgodne z projektem technicznym ocieplenia. Głębokość zakotwienia kołków w betonie komórkowym, keramzytobetonie i pustakach ceramicznych wynosi co najmniej 8-9 cm, a w przypadku silikatów 5-6 cm. Na 1 m² powinny przypadać minimum 4 kołki. Na pasmach o szerokości ok. 2 m, umiejscowionych wzdłuż krawędzi budynku, gdzie siły wywołane wiatrem są największe, liczbę łączników zwiększa się do minimum 8 szt./m².

5. Montaż płyt styropianowych bez mostków termicznych

Zaprawa klejąca nie powinna być nanoszona na krawędzie płyt styropianowych. Zabrudzenia zaprawą w tych miejscach należy usunąć. Niedopuszczalne jest nanoszenie zaprawy w szczeliny między poszczególnymi płytami. Styropian powinien do siebie przylegać możliwie ściśle. Ewentualne szczeliny najlepiej jest wypełnić dociętymi na odpowiedni wymiar paskami styropianowymi. Aby uniknąć powstania mostków termicznych i efektu tzw. „biedronki” talerzyki łączników mechanicznych należy odpowiednio zagłębić w styropianie i zakryć zatyczkami wykonanymi ze styropianu.

Przeczytaj także: 

► Włókna w zaprawie klejowej – czemu służą i czy są potrzebne?