Tradycyjny tynk cementowo-wapienny – właściwości i zastosowanie

Tynk cementowo-wapienny jest znany i powszechnie stosowany od ponad 100 lat. Jego właściwości sprawiają, że nadal jest chętnie używany do tynkowania ścian zewnętrznych i wewnętrznych.

Tradycyjny tynk cementowo-wapienny to zaprawa paroprzepuszczalna, odporna na działanie czynników atmosferycznych. Charakteryzuje się też dobrą wytrzymałością mechaniczną i może być stosowana na różnego rodzaju podłożach. Tynki cementowo-wapienne są też odporne na zabrudzenia, zwłaszcza gdy ściany zostaną wykończone farbą elewacyjną. Nanosi się je na powierzchnię ścian i sufitów grubą 2-3 cm warstwą.

Najlepsze gotowe

Jeszcze do niedawna tynki tradycyjne przygotowywane były wyłącznie na budowie. Powierzenie wykonania zaprawy ekipie tynkarskiej nie daje jednak pewności, że uzyskany produkt będzie odpowiedniej jakości. Znacznie korzystniejszym rozwiązaniem jest zakup gotowych suchych mieszanek.
Obecnie produkowane tynki cementowo-wapienne nie są tymi samymi tynkami, jakie były dostępne jeszcze kilka lat temu. Stosowanie wyselekcjonowanych surowców oraz możliwość kontroli produkcji sprawiły m.in., że obecnie oferowane tynki mają bardzo precyzyjnie dobrane uziarnienie. Sprawdzone receptury gwarantują też wysoką jakość i bardzo dobre parametry zapraw tynkarskich.

Tynk cementowo-wapienny – zastosowanie

Tynk cementowo-wapienny zewnętrzny może być stosowany do tynkowania ścian jedno- i trójwarstwowych oraz renowacji starych tynków. Wewnątrz budynku tynk tradycyjny może stanowić ostateczne wykończenie powierzchni ściany albo pełnić funkcję podłoża do wykonania wypraw cienkowarstwowych, np. gładzi gipsowych. Tynk cementowo-wapienny można też zatrzeć na gładko i w ten sposób uzyskać estetyczną i trwałą powierzchnię bez stosowania dodatkowo gładzi.
Ponieważ takie tynki są znacznie trwalsze od tynków gipsowych mogą być z powodzeniem stosowane w pomieszczeniach, w których ściany są narażone na uszkodzenia oraz pomieszczeniach mokrych, w których tynków gipsowych nie powinno się używać.

Tynk cementowo-wapienny – poszczególne warstwy

Tynki cementowo-wapienne układa się zwykle w trzech lub dwóch warstwach. Trzy warstwy (obrzutka, narzut i gładź) sprawdzają się szczególnie dobrze w przypadku nierównych powierzchni ścian. Dwie warstwy (obrzutka i narzut) stosuje się gdy powierzchnie ścian są stosunkowo gładkie.
Poszczególne warstwy pełnią określone funkcje. Obrzutka to pierwsza warstwa tynku wielowarstwowego, stosowana w celu zwiększenia przyczepności narzutu tynkowego do podłoża. Zwykle wykonywana jest z rzadkiej, mocnej zaprawy cementowej. Narzut to druga warstwa tynku. Wykonuje się ją na lekko stwardniałej, skropionej wodą obrzutce. Po naniesieniu zaprawę wyrównuje się za pomocą pacy lub łaty. W przypadku tynków dwuwarstwowych narzut stanowi zewnętrzną warstwę tynku. Gładź tynkowa to zewnętrzna warstwa tynku trójwarstwowego wykonana z zaprawy z kruszywem w postaci drobnoziarnistego piasku przesiewanego, wyrównująca szorstką powierzchnię narzutu tynkowego.

Do wykonywania tradycyjnych tynków, jedno- lub wielowarstwowych w kategorii od 0 do III wewnątrz i na zewnątrz budynków przeznaczona jest Zaprawa tynkarska cementowo-wapienna 5.1.Tynk 5.1 może być zacierany na gładko i stanowi mocne, odporne na zarysowania wykończenie ścian. Dzięki temu jest bardzo praktyczny w użytkowaniu.

Przeczytaj także: 

► Wstęp do tynkowania: obrzutka tynkarska
► Tynkowanie maszynowe czy ręczne?