Tynkowanie ścian zewnętrznych – 8 zasad dobrego tynkarza

Tynkowanie ścian zewnętrznych to bardzo ważna i integralna część procesu budowy lub modernizacji domu. Od prawidłowego wykonania prac zależy trwałość i wygląd elewacji.

Przy wykonywaniu tynków zewnętrznych należy przestrzegać kilku kluczowych zasad. Dzięki temu zyskamy gwarancję, że elewacja będzie estetyczna i trwała. Pamiętajmy, że jeśli wykańczamy nowo wybudowany dom, prace tynkarskie możemy rozpocząć po upływie okresu osiadania i skurczu murów, czyli optymalnie po 3-6 miesiącach po zakończeniu prac nad stanem surowym. Tynkowanie ścian najlepiej powierzyć profesjonalnej ekipie tynkarskiej, jednak zawsze warto wiedzieć, na co zwrócić uwagę.

1. Stosuj odpowiednie produkty

   Wszystkie materiały używane podczas tynkowania muszą być oznaczone symbolem „CE”, który potwierdza zgodność z zharmonizowaną specyfikacją techniczną lub znakiem budowlanym „B”, który potwierdza zgodność z Polską Normą niebędącą normą zharmonizowaną oraz krajową oceną techniczną. Koniecznie sprawdźmy też daty przydatności do użycia na każdym opakowaniu. Mieszanka tynkarska musi być dobrana w całkowitej zgodzie z projektem oraz specyfikacją techniczną. Pod uwagę trzeba wziąć także zalecenia umieszczone na opakowaniu tynku.

2. Pracuj w odpowiednich warunkach pogodowych

   Tynkowanie ścian zewnętrznych przeprowadza się w temperaturze nie niższej niż +5°C. Niższa temperatura może spowodować przemrożenie tynku, czego następstwem może być jego nierównomierne wysychanie i powstawanie przebarwień. Nieodpowiednia jest także zbyt wysoka temperatura. Unikajmy tynkowania, gdy przekracza ona +25°C, gdyż ściany są suche i rozgrzane. W takich warunkach tynk szybko zasycha „pod pacą”, utrudniając właściwe i równomierne wyprowadzenie (zatarcie) struktury. Prowadzi to do powstawania plam i przebarwień na powierzchni elewacji, których nie da się usunąć. Dlatego dobrym rozwiązaniem jest stosowanie siatek ochronnych podczas aplikacji produktu. Nie wolno również podejmować się tynkowania ścian zewnętrznych podczas opadów oraz okresów wysokiej wilgotności powietrza, gdyż skutkuje to przebarwieniami i długimi okresami „wiązania” tynku, traci on też na wytrzymałości.

3. Właściwie przygotuj podłoże

   Tynkowanie ścian wymaga odpowiedniego przygotowania podłoża. Ściana zewnętrzna powinna być równa, sucha i nie pyląca – nałożenie tynku na wilgotną powierzchnię prowadzi do jego odspojenia. Ważne jest również, aby podłoże było wolne od wykwitów, pozbawione rys i pęknięć. Dlatego też wszelkie nierówności i zabrudzenia musimy usunąć przed przystąpieniem do pracy.

4. Stosuj warstwy pośrednie według zaleceń

   Jeżeli producent nie zaleca inaczej, podłoże pod tynk należy zagruntować. Grunt ma za zadanie zwiększyć przyczepność pomiędzy warstwami i regulować chłonność podłoża. Preparat gruntujący dobieramy wyłącznie na podstawie wskazań producenta tynku – informacje na ten temat powinny być zawarte w karcie technicznej produktu. Podłoża tynkarskie osłabione lub osypujące się należy wzmocnić gruntującym preparatem głęboko penetrującym, natomiast w przypadku zbyt wysokiej lub nierównomiernej chłonności zagruntować gruntem dyspersyjnym.

5. Rozrabiaj mieszankę zgodnie ze wskazaniami producenta

   Nieodpowiednie przygotowanie materiału może być przyczyną niejednorodnego wyglądu tynkowanych powierzchni. Niewskazane jest dodawanie do przygotowanej zaprawy lub masy tynkarskiej jakichkolwiek nieprzewidzianych przez producenta dodatków, np. przyspieszających lub opóźniających wiązanie lub obniżających temperaturę zamarzania wody zarobowej. Powoduje to zaburzenia wiązania materiału i objawia się przebarwieniami na jego powierzchni. Suche mieszanki mieszamy z czystą wodą w ilości zalecanej przez producenta, przy czym do kolejno przygotowywanych partii tynku dodajemy tę samą ilość wody. Gotowe mieszanki tynkarskie starannie mieszamy przy użyciu wolnoobrotowego mieszadła, unikając spienienia materiału. Utrzymanie jednorodnej konsystencji przygotowanego materiału zapewnia stosowanie tynkarskich mieszalników ślimakowych.

6. Zachowaj czystość na placu budowy

   Ważne jest też, aby woda, narzędzia i pojemniki były czyste. W przeciwnym razie wszelkie zabrudzenia podczas mieszania i tynkowania dostaną się do masy tynkarskiej i pozostaną na elewacji.

7. Starannie nakładaj zaprawę

   Tynk najlepiej nakładać dużą pacą z nierdzewnej stali kwasoodpornej (użycie zwykłej stali węglowej może skutkować pojawieniem się rdzawych plam lub smug na tynku). Tynk cienkowarstwowy nakłada się jedną warstwą, której grubość nie powinna przekraczać grubości ziarna tynku, a następnie zaciera pacą z tworzywa sztucznego, gąbką lub filcem (w zależności od przewidzianej faktury tynku). Pamiętajmy, aby duże i płaskie powierzchnie tynkować w jednym cyklu roboczym.

8. Chroń świeżo nałożony tynk

   Po zakończeniu tynkowania należy zabezpieczyć wyprawę siatką ochronną. Pierwsza doba ma duże znaczenie w procesie wiązania świeżych tynków, zbyt silne słońce czy opady atmosferyczne mogą skutecznie zakłócić ten proces.

   Przeczytaj także:

   
   ► Jaki tynk zewnętrzny wybrać?
   ► Tynkowanie maszynowe czy ręczne?