Jak zabezpieczyć naroża ścian przed tynkowaniem i nanoszeniem gładzi?

Naroża ścian wewnątrz budynku są szczególnie narażone na uszkodzenia mechaniczne. Niezabezpieczone mogą popękać lub ulec obiciu nawet przy niewielkim uderzeniu. Aby temu zapobiec przed tynkowaniem lub wygładzaniem ścian należy zastosować odpowiednio dobrane profile tynkarskie, nazywane potocznie narożnikami. Narożniki pełnią funkcję ochronną i estetyczną, ponieważ ułatwią uzyskać proste krawędzie ścian.

W pomieszczeniach domu zabezpiecza się zewnętrze (wypukłe) naroża ścian. Dotyczy to szczególnie strefy wejścia oraz ciągów komunikacyjnych. Narożniki wkleja się również w krawędzie wokół otworów okiennych. Czynność tę wykonuje się przed przystąpieniem do wykańczania ścian, zarówno tych murowanych, jak i o konstrukcji lekkiego szkieletu z okładziną z płyt gipsowo -kartonowych.

narożniki ścian

Przed tynkowaniem

Do zabezpieczania naroży ścian przed nakładaniem tynku cementowo-wapiennego lub gipsowego stosuje się najczęściej narożniki ze stali ocynkowanej. Wykonane z tego materiału nie będą rdzewieć pod tynkiem w wyniku działania agresywnego środowiska chemicznego. Trzeba jednak uważać na etapie wykonawstwa, by nie uszkodzić mechanicznie cienkiej powłoki ocynku, ponieważ to może spowodować pojawianie się rdzawych plam, zwłaszcza w przypadku tynku gipsowego. profil zacznie rdzewieć. Szczególnie trzeba uważać, jak się stosuje w połączeniu z tynkiem gipsowym.
Poprawią natomiast odporność mechaniczną krawędzi ścian i zapewnią im prostolinijność. Narożniki tynkarskie (profile) docina się na odpowiedni wymiar nożycami do blachy. Do zabezpieczania danego naroża ściany należy użyć jednego profilu (nie zaleca się łączenia dwóch elementów do zabezpieczenia jednego naroża).
Docięty profil należy przyłożyć „na sucho” do krawędzi ściany, aby sprawdzić czy dobrze przylega. W przypadku krawędzi wokół okien sprawdza się również czy sąsiadujące narożniki nie nachodzą na siebie.

Do osadzania profili w narożach ścian można użyć gipsu szpachlowego. Szybkie wiązanie gipsu szpachlowego pozwala skorcić czas przerwy technologicznej przed przystąpieniem do tynkowania.

Rozrobioną masę nakłada się plackami wzdłuż krawędzi naroża i na nich osadza narożnik. Po jego dociśnięciu do krawędzi ściany nadmiar gipsu, który przedostał się przez perforowane boki rozprowadza się wzdłuż naroża szpachelką. Na tym etapie należy też sprawdzić poziomnicą, czy został zachowany pion i w razie potrzeby skorygować położenie narożnika.

Naroża ścian przed wygładzaniem

Do zabezpieczania naroży okładzin z płyt gipsowo-kartonowych stosuje się zazwyczaj perforowane narożniki aluminiowe, które wkleja się w naroża przed nanoszeniem gładzi gipsowej. Narożniki aluminiowe, oprócz tego że zabezpieczają naroża przed uszkodzeniem, pełnią również funkcję estetyczną – nie tylko ułatwiają obróbkę krawędzi płyt pod gładź, ale również zachowanie kątów prostych.
Do wklejania narożników aluminiowych może posłużyć także gips szpachlowy. Po rozprowadzeniu masy wzdłuż krawędzi naroża zatapia się w niej narożnik dociskając od podłoża, tak aby gips wypłynął przez perforacje. W ten sposób będziemy pewni, że pod narożnikiem nie pozostanie powietrze. Wyciśnięty przez otwory narożnika aluminiowego gips szpachlowy rozprowadza się szpachelką, a następnie sprawdza wypoziomowanie wklejonego profilu i dokonuje ewentualne korekty jego położenia. Po wyschnięciu gładzi szpachlowej powierzchnię należy przeszlifować papierem ściernym i oczyścić z pyłu. Po zakończeniu tych prac można przystąpić do dalszych etapów, czyli gruntowania i wygładzania powierzchni ścian.

Przeczytaj także: 


Gładź gipsowa bez „kraterków”