Zaprawa do cienkich spoin i tradycyjna – porównanie

Przed rozpoczęciem budowy należy zdecydować na jaką zaprawę będą murowane ściany domu. Czym różni się zaprawa do cienkich spoin od tradycyjnej?

Najczęściej stosowane zaprawy murarskie to zaprawa zwykła (tradycyjna, cementowa lub cementowo-wapienna) oraz zaprawa do cienkich spoin (zaprawa cienkowarstwowa, nazywana też często błędnie murarską zaprawą klejową). Różnią się one m.in. właściwościami, sposobem nanoszenia, grubością wykonywanej spoiny a także zużyciem.

Przygotowanie zaprawy

Zwykła, tradycyjna zaprawa murarska wymaga starannego rozrobienia. Aby ją przygotować na budowie należy w odpowiednich proporcjach wymieszać ze sobą piasek, cement, wapno hydratyzowane oraz wodę. Jakość zaprawy w dużym stopniu zależy od precyzyjnego odmierzenia poszczególnych składników. Do ich wymieszania niezbędna jest betoniarka.
Tradycyjną zaprawę murarską można też kupić w workach – ma ona postać gotowej suchej mieszanki, którą wystarczy rozrobić z wodą. Informację o proporcjach mieszanki i wody znaleźć można na opakowaniu (w przypadku Zaprawy murarskiej tradycyjnej 0.5 Solbet jest to 3,75 litra wody na 25 kg mieszanki). 

Przygotowanie zaprawy tradycyjnej z gotowej mieszanki zajmuje mniej czasu niż zaprawy rozrabianej na budowie z poszczególnych produktów. Mniejsze jest też ryzyko popełnienia błędu przy jej rozrabianiu, gdyż nie wymaga precyzyjnego dozowania kilku składników – potrzebna jest jedynie odpowiednia ilość wody.

Zaprawa do cienkich spoin sprzedawana jest w workach (25 kg) jako gotowa sucha mieszanka. Należy ją tylko wymieszać z wodą w ilości wskazanej przez producenta.
W przypadku Zaprawy murarskiej Solbet do cienkich spoin do betonu komórkowego 0.1, 0.2 i 0.7 oraz Zaprawy murarskiej do cienkich spoin do silikatów 0.3 i 0.6 jest to 5,75 litrów wody na 25 kg mieszanki. Zaprawę cienkowarstwową rozrabia się za pomocą wiertarki z mieszadłem. 

Gotowe suche mieszanki są opracowane w sposób zapewniającymi odpowiednie parametry muru. Ich zastosowanie zgodnie z wytycznymi producenta daje więc gwarancję wykonania solidnych, trwałych ścian.

Grubość spoiny

Murując ściany na zwykłą, tradycyjną zaprawę murarską spoiny powinny mieć grubość 8-15 mm.

Zaprawa do cienkich spoin umożliwia wykonanie spoiny o grubości jedynie 0,5-3 mm. 

Cienka spoina to mniej wilgoci technologicznej w murze, ściana więc szybciej wysycha. Murowanie na cienką spoinę zmniejsza też ryzyko występowania mostków termicznych w murze, czyli miejsc zwiększonej ucieczki ciepła na zewnątrz budynku.

Zastosowanie zaprawy

Zaprawa tradycyjna jest zaprawą murarską ogólnego przeznaczenia. Sprawdza się przy murowaniu elementów, które nie mają precyzyjnych wymiarów. Wówczas spoina oprócz scalania materiałów murowych ma również za zadanie niwelować ich nierówności.

Zaprawa do cienkich spoin przeznaczona jest do murowania elementów o wysokiej dokładności wymiarowej, jak np. bloczki z betonu komórkowego oznaczone jako TLMB (takim materiałem są m.in. bloczki Solbet profilowane na pióra i wpusty, których dopuszczalne odchyłki wymiarów (dokładność wykonania) wynoszą 1 mm na wysokości. Do murowania na cienką spoinę stosuje się także bloczki oznaczone jako TLMA, które dopuszczają większą odchyłkę wymiarową. Na zaprawie cienkowarstwowej muruje się najczęściej ściany jednowarstwowe. Może też ona zostać użyta do murowania ścian warstwowych i działowych. 

Sposób nanoszenia

Zaprawę tradycyjną nanosi się tradycyjną kielnią. Budowanie ścian na zaprawie tradycyjnej wymaga umiejętności murarskich i pochłania dość dużo czasu. Niełatwe jest bowiem wykonywanie spoin poziomych i pionowych o takiej samej grubości, zgodnej z wytycznymi. Murowanie na grubej warstwie zaprawy jest również trudniejsze z uwagi na jej wolniejsze wiązanie.

Zaprawę do cienkich spoin nakłada się ząbkowaną kielnią. Specjalnie wyprofilowane zęby kielni umożliwiają precyzyjne nałożenie odpowiedniej ilości zaprawy tak, aby spoina miała właściwą grubość. Między innymi dzięki temu ściany na zaprawę cienkowarstwową muruje się szybciej i łatwiej.

Szerokość kielni do cienkich spoin dobiera się do szerokości murowanych elementów.

Temperatura stosowania

Tradycyjną zaprawę murarską należy stosować w temperaturze od +5º C do +25º C – dotyczy to zarówno temperatury powietrza, jak i podłoża.

Zaprawa do cienkich spoin również powinna być stosowana w temperaturze od +5ºC do +25ºC (otoczenie i podłoże). 

Do murowania ścian w łagodnych warunkach zimowych – w temperaturze bliskiej ale nie niższej od 0°C przeznaczone jest Zaprawa murarska Solbet do cienkich spoin Zimowa 0.7.

Zużycie zaprawy

Orientacyjne zużycie zaprawy tradycyjnej (suchej mieszanki) na 1 m² ściany z bloczków Solbet o grubości 24 cm wynosi:
– 17,4 kg w przypadku zastosowania bloczków profilowanych na pióra i wpusty (mur bez wypełnienia spoin pionowych);
– 25 kg w przypadku murowania bloczków bez profilowania (mur z wypełnionymi spoinami pionowymi).

Orientacyjne zużycie zaprawy do cienkich spoin (suchej mieszanki) na 1 m² ściany z bloczków Solbet o grubości 24 cm wynosi:
– 3 kg w przypadku zastosowania bloczków profilowanych na pióra i wpusty (mur bez wypełnienia spoin pionowych);
– 4,3 kg w przypadku murowania bloczków bez profilowania (mur z wypełnionymi spoinami pionowymi).

Koszt budowy ściany

Z uwagi na duże zużycie zaprawy na 1 m² ściany koszt murowania na zaprawę tradycyjną jest wyższy niż koszt murowania na cienką spoinę.

Niewielkie zużycie zaprawy cienkowarstwowej pozwala znacznie ograniczyć koszt budowy ścian. 

Dobór zaprawy

Bardzo ważne jest dobranie odpowiedniej zaprawy do elementów murowych (nie odwrotnie!) Dlatego należy stosować się do wytycznych i wskazówek producentów elementów murowych. Należy unikać stosowania zapraw uniwersalnych. Trudno jest zapewnić takie właściwości zaprawy, aby były one jednocześnie odpowiednie do bardzo różnych właściwości, różnych elementów murowych.

Zwykłe (tradycyjne) zaprawy stosowane do murowania ścian powinny spełniać 4 podstawowe zadania:

• łączyć elementy murowe – odpowiednia przyczepność pomiędzy zaprawą i elementem murowym ma zapewnić wymaganą wytrzymałość muru na ścinanie i zginanie oraz jego szczelność (brak szczelności to np. przenikanie wody, hałas, wymiana powietrza itp. itd.);
• przenosić równomiernie obciążenia pomiędzy elementami murowymi (bloczkami, cegłami, pustakami) – dlatego należy zadbać o równomierne rozłożenie zaprawy na powierzchniach łączonych elementów;
• zapewnić odpowiednią odkształcalność muru – dzięki zawartości wapna zaprawa jest elastyczna i ogranicza w ten sposób (oczywiście w tylko w pewnym zakresie) ryzyko powstawania pęknięć i zarysowań. Zaprawy cementowe mają z jednej strony większe wytrzymałości, ale z drugiej strony są „twarde”, mur jest sztywny i bardziej podatny na zarysowania;
• pełnić rolę „sączka” – jest to szczególnie ważne w przypadku murów nieotynkowanych, wykonanych z elementów murowych o niskiej absorpcji (nasiąkliwości) wody, a tym samym również wolniej wysychających – dodatek wapna w zaprawie ułatwia odsychanie zawilgoconego muru, zaprawa cementowa stanowi większą barierę dla wilgoci.

   

  Zaprawy do cienkich spoin spełniają tylko dwa zadania:

  • łącznika (przyczepność, wytrzymałość na ścinanie i zginanie, szczelność);

  • równomiernego przenoszenia obciążeń.

Przeczytaj także: 


► Zaprawa do cienkich spoin – jaką wybrać
► Zaprawa na białym czy szarym cemencie?